Αν κάποιος ανοίξει μπροστά του έναν χάρτη για να βρει την Ελάτη ή όπως την ονομάζουν οι ντόπιοι την Τύρνα, θα διαπιστώσει ότι είναι ένα μικρό χωριουδάκι στα Τρίκαλα. Όσο μέγεθος όμως κι αν της λείπει τόσο προικισμένη είναι από φυσική ομορφιά, μαγεία και μυστήριο!
Αποτελεί το μεγαλύτερο ορεινό χωριό στα Τρίκαλα και βρίσκεται κυριολεκτικά μέσα στα έλατα! Είναι αμφιθεατρικά τοποθετημένη σε ύψος 950 μέτρων, στις πλαγιές του Κόζιακα, ενός βουνού απέναντι από τα Μετέωρα. Η σημερινή θέση του χωριού είναι νέα. Το χωριό, πριν το 1943, βρισκόταν δυτικότερα και προς το ποτάμι. Το χρόνο εκείνο κάηκε από τούς Γερμανούς.
Ο πραγματικός πληθυσμός της Ελάτης σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ήταν 952 κάτοικοι.
Η Ελάτη είναι το ιδανικό μέρος για
Όσους αγαπούν την φύση και τα Ορεινά τοπία. Το μέρος είναι το καταλληλότερο για να κάνετε πεζοπορίες να περιηγηθείτε στους δασικούς δρόμους που είναι γεμάτοι από Έλατα
Όσους ασχολούνται ή επιθυμούν να ασχοληθούν με χειμερινά αθλήματα, καθώς μπορούν να επισκεφθούν το χειμερινό κέντρο Περτουλίου για σκι!
Όσους Επιθυμούν να αποκτήσουν στενότερη επαφή με την εξοχή
Στην Ελάτη
Έχει τράπεζα και φαρμακείο.
Μπορείτε να βρείτε μοναδικές παραδοσιακές ταβέρνες για να δοκιμάσετε τοπικές παραδοσιακές συνταγές.
Μπορείτε να περιηγηθείτε σε βυζαντινά αξιοθέατα.
Να γνωρίσετε από κοντά το πράσινο ελατόδασος, τις πεντακάθαρες πηγές.
Τα όμορφα γραφικά χωρία των Τρικάλων
Η Ελάτη από την Αρχαιότητα μέχρι σήμερα
Ο Δήμος πήρε το όνομά του απ’ την αρχαία Αιθηκία, η οποία αναφέρεται από τον Όμηρο και τον Στράβωνα, ως τόπος του λαού των Αιθήκων, ιδιαίτερα υπερήφανων ανθρώπων που ήταν αφιερωμένοι στην φύλαξη του περάσματος απ’ την ‘Ήπειρο στην Θεσσαλία. Το 148 π.Χ όταν οι Ρωμαίοι ολοκλήρωσαν την κατάκτηση της Θεσσαλίας ανέθεσαν στους Αίθηκες και στους Αθαμάνες τη φύλαξη των επίκαιρων διαβάσεων της Πίνδου επιβραβεύοντάς τους με προνόμια. Το 1535 όλη η Θεσσαλία κατελήφθη από τους Τούρκους. Εκείνη η περίοδος σήμανε την ανάπτυξη της περιοχής λόγω της μαζικής μετακίνησης των κατοίκων της πεδινής Θεσσαλίας στα ορεινά. Έτσι έχουμε την έναρξη μιας μακραίωνης παράδοσης σε δραστηριότητες όπως ήταν η κτηνοτροφία, η υφαντουργία των μάλλινων ειδών αλλά και η ιδιαίτερη Ηπειρώτικη αρχιτεκτονική οικιών, εκκλησιών, μοναστηριών και γεφυριών
Στην διάρκεια του 18ου αιώνα, χτίζονται εκκλησίες, μοναστήρια και μεγαλόπρεπα κτίσματα που διασώζονται μέχρι και σήμερα και αποτελώντας απόδειξη μιας ένδοξης εποχής με ιδιαίτερη κοινωνική διαστρωμάτωση και προνόμοια. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην περιοχή της Πίνδου οι άνδρες δεν φόρεσαν ποτέ φέσι και οι γυναίκες ζούσαν πιο ελεύθερες σε σχέση με τις γυναίκες του κάμπου, κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας.
Η κυριαρχία του Αλή- Πασά των Ιωαννίνων το 1758 επέφερε πολλές αλλαγές.
Όταν ο Αλή- Πασάς τοποθετήθηκε από την Πύλη στην θέση του ντερβεντζή της Θεσσαλίας (δηλ αρχηγός του σώματος για την ασφάλεια των οδικών αρτηριών και των ορεινών διαβάσεων) άρχισε και η ανάμειξη των Τούρκων στις υποθέσεις των ορεινών χωριών. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δίνει ο F. POUQEVILLE για την περίοδο ανάμεσα στο 1806 με 1815 αλλά και τα δημογραφικά δεδομένα του κώδικα Τρίκκης του 1820, ο οποίος συντάχτηκε με εντολή του Αλή-Πασά για φορολογικούς λόγους:
Στο Γαρδίκι από 120 οικογένειες απόμειναν μόνο 70, στο Νεραϊδοχώρι από 300 μόνο 40, στην Δέση από 80 μόνο 70. Η πτώση του Αλή-Πασσά και ο θάνατος του 1822 δεν απάλλαξαν τα ορεινά χωριά από τις καταστροφές καθώς συνέπεσαν με το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης. Οι καταστροφές των χωριών και η έξοδος των κατοίκων συνεχίστηκε. Τον Ιούνιο του 1823 στρατεύματα Τουρκαλβανών κατέστρεψαν τα πάντα στο πέρασμα τους. Οι κάτοικοι εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και κατέφυγαν στην ασφάλεια των βουνών. Τα χωριά Περτούλι, Νεραϊδοχώρι και Πύρρα κυριολεκτικά ισοπεδώνονται. Στα χρόνια της κατοχής, η ορεινή ζώνη αποτελούσε τμήμα της ελεύθερης Ελλάδας στο Περτούλι όπου ήταν εγκατεστημένο το γενικό στρατηγείο του Ε.Α.Μ.-Ε.Λ.Α.Σ και η έδρα του κοινού Γενικού Στρατηγείου των αντιστασιακών οργανώσεων Ε.Λ.Α.Σ-Ε.Δ.Ε.Σ.-Ε.Κ.Κ.Α. των Άγγλων. Στην Ελάτη το καλοκαίρι του 1944 η Πολιτική Επιτροπή Εθνικής Απελευθέρωσης ίδρυσε Παιδαγωγική Ακαδημία η οποία λειτούργησε κατά τους θερινούς μήνες υπό την διεύθυνση της επιφανούς παιδαγωγού Ρόζας Ιμβριώτη, συγγραφέα πολλών έργων και ηγετική φυσιογνωμία του Κομμουνιστικού Κινήματος των Ελλήνων Εκπαιδευτικών.